"არ ჩააგდოთ მარგალიტი ღორების წინაშე" - ასეთი ფრაზეოლოგიური ფრაზა გამოიყენება, როდესაც მათ სურთ თქვან, რომ არ ღირს დროის დაკარგვა იმისთვის, რომ აუხსნან რაღაცეები იმ ხალხს, ვისაც ამის გაგება და შეფასება არ შეუძლია.
გამოთქმა "მარგალიტის ყურება ღორის წინაშე" მომდინარეობს ბიბლიიდან, უფრო სწორედ მათეს სახარებიდან. თავის მთაზე ქადაგებისას იესო ქრისტემ თქვა: "ნუ მისცემთ ძაღლებს წმინდა ნივთებს და ნუ ჩააგდებთ მარგალიტს ღორების წინაშე, რომ არ გაანადგურონ იგი ფეხქვეშ და არ გაანადგურონ."
მარგალიტი და მძივები
გამოთქმა "ღორის წინ მარგალიტის სროლა" რუსულ ენაზე მოვიდა წმინდა წერილის საეკლესიო სლავური ტექსტიდან. საეკლესიო სლავურ ენაში სიტყვა "მძივებს" სხვა მნიშვნელობა ჰქონდა. ახლა პატარა მძივებს მძივებს უწოდებენ - თანამედროვე სამყაროში ისინი მინაა, ძველად ისინი ჩვეულებრივ ძვალს წარმოადგენდნენ. მაგრამ საეკლესიო სლავურ ენაში მარგალიტის აღსანიშნავად გამოიყენებოდა სიტყვა "მძივები".
ამრიგად, მაცხოვარი საუბრობდა არა მძივებზე თანამედროვე გაგებით, არამედ მარგალიტზე. მართლაც, ძნელი წარმოსადგენია უფრო უმადური ოკუპაცია, ვიდრე ღორის წინაშე ასეთი სამკაულის გადაგდება, იმის მოლოდინით, რომ ცხოველები შეძლებენ მის შეფასებას.
გამოხატვის მნიშვნელობა
სახარების ეს ციტატა, რომელიც გამჭრიახ ფრაზად იქცა, შეცბუნების შესაძლებლობას იძლევა. ქრისტიანობაში, წარმართული რელიგიებისგან განსხვავებით (მაგალითად, ეგვიპტური), არასდროს ყოფილა რაიმე "საიდუმლო ცოდნა", რომელიც ხელმისაწვდომი იყო მხოლოდ ელიტის ვიწრო წრისთვის. თავად ქრისტიანული რწმენა ღიაა ყველა ადამიანისთვის, მათი ეროვნების მიუხედავად - ამ რელიგიამ არ იცის რაიმე დისკრიმინაცია. ამიტომ, უცნაურად გამოიყურება ზოგიერთი ადამიანის შედარება "ღორებთან", რომელთა წინაშე არ შეიძლება ძვირფასი მარგალიტის - ღვთის სიტყვის გადაგდება.
ასეთი შედარება გასაგებია ქრისტიანისთვის, რომელსაც მოუწევს ურთიერთობა ურყევი და ურწმუნო ადამიანებთან. თანამედროვე სამყაროში ნებისმიერი ქრისტიანი ასეთ მდგომარეობაშია - ბერებს ზოგჯერ ზოგჯერ მაინც უწევთ ურთიერთობა ათეისტებთან.
ქრისტიანს, განსაკუთრებით იმ ადამიანს, ვინც ახლახანს მიიღო რწმენა, აქვს ბუნებრივი სურვილი, თავისი სიხარული გაუზიაროს სხვებს, გაათავისუფლოს ისინი ურწმუნოების სიბნელიდან და ხელი შეუწყოს მათ ხსნას. მაგრამ არ არსებობს იმის გარანტია, რომ გარშემომყოფები, უახლოესი ადამიანებიც კი, მათ შორის მეუღლე და მშობლები, გაგებას აღიქვამენ ასეთ სურვილს. ხშირად, რელიგიურ თემებზე საუბარი იწვევს მწვალებლობის გაღიზიანებას და რელიგიის კიდევ უფრო მეტ უარყოფას არამორწმუნეთა შორის.
მაშინაც კი, თუ აუჩქარებელი ადამიანი ქრისტიანებს კითხვებს სვამს რწმენის შესახებ, ეს ყოველთვის არ მიანიშნებს ჭეშმარიტი სურვილისა, რომ გაიგოთ რაღაცა, გაიგოთ რამე. ეს შეიძლება გამოწვეული იყოს ადამიანის დაცინვის სურვილით, თუ როგორ გაუმკლავდება ის რთულ კითხვებს. ასეთი საუბრების შემდეგ, ქრისტიანი თავს მხოლოდ დაღლილად და ცარილად გრძნობს, რაც სულაც არ არის კარგი სულისთვის, რადგან ეს ადვილად იწვევს სასოწარკვეთის ცოდვას. ურწმუნო გაიმარჯვებს გამარჯვებაზე და დარწმუნდება მის სიმართლეში, ეს მასაც ავნებს.
სწორედ ასეთი საუბრების წინააღმდეგ გააფრთხილა მაცხოვარმა თავისი მიმდევრები და მოუწოდა მათ "არ ისროლონ მარგალიტი ღორების წინაშე". რა თქმა უნდა, ეს არ ნიშნავს, რომ ურწმუნოებს უნდა უყურებდნენ და ღორებს ადარებენ - ეს სიამაყის გამოხატულება იქნება, მაგრამ ღვთის სიტყვის ახსნა ადამიანს, რომელსაც არ სურს ამის აღქმა და გაგება, არ ღირს.
