თანამედროვე პირობებში სახელმწიფოებს შორის ტერიტორიულ დავებს ისეთი რეზონანსი არ აქვს, როგორც შუა საუკუნეებში. ამასთან, ზოგჯერ გაჟღერებულია ზოგიერთი ქვეყნის პრეტენზია სხვების მიმართ ტერიტორიის საკითხებზე.
სადავო ტერიტორიები, რომლებსაც შეიძლება სამხედრო მნიშვნელობა ჰქონდეთ, ყველაზე მეტად სახელმწიფოების ყურადღებას იქცევს. ნავთობის თაროები და ზღვის თევზი მდიდარია კომერციული თევზით, გემრიელი ნაყოფია. ბოლო, მაგრამ არანაკლებ მნიშვნელოვანი ადგილებია ტურიზმის წარმატებით განვითარება. ეკონომიკური თვალსაზრისით ასეთი მნიშვნელოვანი ობიექტები ყველაზე ხშირად მთავრობის დავის საგანია. რუსეთის საზღვრის სიგრძეა 60,000 კილომეტრი, ხოლო შეერთებულ შტატებთან ეს გრძელი საზღვარია.
საჩივრები რუსეთის წინააღმდეგ აზიის სახელმწიფოებიდან
კურილის კუნძულები დღეს დაბრკოლებაა რუსეთსა და იაპონიას შორის სამშვიდობო ხელშეკრულების ხელმოწერისთვის. ამ ქვეყნებს შორის მეორე მსოფლიო ომის დასრულების შემდეგ მას ხელი არ მოუწერია, თუმცა იაპონია საბოლოოდ დანებდა 1945 წლის 6 სექტემბერს. დღეს ეს ორი სახელმწიფო ზავის პირობებში იმყოფება, იაპონელები მოითხოვენ მათთვის კურილის ქედის ნაწილს.
ჩინეთთან საზღვარი გამოკვეთილია, მაგრამ მას პრეტენზიები აქვს რუსეთის მიმართ. დღეს კი თარაბაროვი და დიდი უსურიისკის კუნძულები მდინარე ამურზე სადავოა. აქ საზღვრები არც კი არის გამიჯნული. მაგრამ ჩინეთი სხვა გზას ადგას, ის სისტემატურად ასახავს რუსეთის ფედერაციის ტერიტორიას თავისი მოქალაქეებით. კასპიის ზღვის წყლის სივრცე და თაროები გამოყოფილია რუსეთ-ირანის ხელშეკრულებებით. სახელმწიფოები, რომლებიც კვლავ გამოჩნდნენ მსოფლიოს პოლიტიკურ რუკაზე, ესენია ყაზახეთი, თურქმენეთი და აზერბაიჯანი, მოითხოვენ კასპიის ფსკერის ახლებურად გაყოფას. აზერბაიჯანი არ ელოდება, ის უკვე ავითარებს წიაღს.
პრეტენზიები ევროპიდან
დღეს უკრაინას ყველაზე დიდი ტერიტორიული პრეტენზია აქვს რუსეთის მიმართ, მას არ სურს დაეთანხმოს ყირიმის დაკარგვას. ადრე იყო დავა ქერჩის სრუტეზე და აზოვის ზღვის შესახებ, რომლებიც რუსეთმა შესთავაზა განიხილოს შიდა ქვეყნებს შორის, ხოლო უკრაინა მოითხოვდა მათ გამოყოფას. პრობლემები არსებობს და მათი გადაჭრა ძალიან რთულია. ლატვია ცდილობდა პრეტენზიების გაკეთებას პიტალოვსკის რეგიონის შესახებ, მაგრამ ევროკავშირში გაწევრიანების შესაძლებლობის გამო, მან უარი თქვა ამაზე.
მიუხედავად იმისა, რომ მედიაში ვრცელდება ესტონეთის პრეტენზიების შესახებ ჭორები ივანგოროდის რეგიონის შესახებ, ოფიციალურ ტალინს პრეტენზია არ გამოუთქვამს. დაგეგმილია კალინინგრადის რეგიონის ანექსია ლიტვის მიერ, მაგრამ ნაკლებად სავარაუდოა, რომ რუსეთთან ომი მოინდომოს.
ნორვეგია არ არის კმაყოფილი რუსეთის საზღვარზე ჩრდილოეთ ყინულოვანი ოკეანის კუნძულებს შორის. ნორვეგია ითხოვს საზღვრის დადგენას ზუსტად შუა ნაწილში ორი ქვეყნის კუნძულებს შორის; მას სურს გადახედოს რუსეთის პოლარული საკუთრების საზღვრებს. 1926 წელს სრულიად რუსეთის ცენტრალურმა აღმასრულებელმა კომიტეტმა დაადგინა სსრკ-ს პოლარული საკუთრების საზღვარი, მათ შორის შტატში აღმოსავლეთ ნახევარსფეროს ჩრდილოეთით მდებარე ყველა კუნძული, მათ შორის ჩრდილო პოლუსი. დღეს ბევრ ქვეყანაში ეს დოკუმენტი უკანონოდ მიიჩნევა.
